συντροφικάτα

Ν

επίρρ.

1. συντροφικά, με συντροφιά

2. με εμπορική συνεργασία, συνεταιρικά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συντροφικός + επιρρμ. κατάλ. -άτα (πρβλ. σταρ-άτα, τσεκουρ-άτα)].